0-3 yaş motor ve duyusal gelişim acısından en hızlı ve en kıymetli süreçtir. Bu dönemde alınan, destek sonrasında birçok çocuk, okul gibi sosyal alanlarda zorlanmayacaktır.
İlerleyen yaşlarda (4-12 yaş) artan gündelik yaşam sorumlukları ile birlikte vücudumuzu gündelik yaşamda bağımsız olarakta kullanmamız gerekecektir. Vücudumuzun gündelik yaşama uygun olarak kullanımını bilememek, bizi sürekli geride bırakacaktır. Yani top oynamak, bir ceketi giymek, bir yemeği tek başına yemek, kalemle sürekli olarak not almak gibi birçok örnek verilebilir.
Aslında günümüzde her yaştan çocuğun belirli aralıklarda duyusal/motor anlamda değerlendirilip, destek alması gerekiyor.
Nedir ?
Hepimizi gündelik yaşamda korkutan, kaçıran hayatını zorlaştıran durumlar vardır. Kimimiz bazı şeylere dokunmaktan, kimimiz tırmanmaktan ya da düşmekten korktugu için ağaca cıkmaktan kaçar. Aslında özet olarak böyle. Çocuklarda ise bu durum, yetişkinlerdeki gibi tolere edilemez. Bu yüzden; okul/sosyal çevre veya ev gibi alanlarda fonksiyone kapasite azalır, özbakım becerileri gelişmez, duygu durum bozukluklarına, olayları planlayamama, organize olamama, dürtüsellik ya da dikkat problemlerine sebep olabilir.
